ج. اگر انسان بدون گفتن، به هر وسيله ديگر ناراحتى قلبى خود را به معصيت کار نشان دهد و اين کار موجب ترک معصيت شود، لازم نيست با زبان امر به معروف و نهى‌ازمنکر بنمايد، البته اگر هيچ‌گونه اشکال شرعى ديگرى در اين کار نباشد و اگر چاره‌اى به جز اظهار زبانى نيست، باز بايد درجات خفيف‌تر را در اظهار زبانى ملاحظه نمايد.