١٩٨٨. اگر بعضى از اهل لغت يک نوع تلفّظ را صحيح بدانند و بعضى ديگر آن را غلط بدانند، آيا مى‌شود آن را در نماز قرائت کرد؟
ج. اگر مراد اداى مخارج حروف است، لازم است رعايت آن به نحوى که در عربيّت، صدق حرف مخصوص نمايد و تشخيص آن با عرف لغت صحيح است، و از حيث قرائت کافى است با يکى از قرائات سبعه (هفت گانه) موافق باشد.
