ج. در هر يک از موارد استحاضه کثيره ومتوسطه وحيض ونفاس، اگرچه غسل لازم است لکن با غسل تنهايى، نمى‌تواند نماز بخواند، بلکه واجب است وضو نيز براى نماز بگيرد.

 ج. هر خونى که شرايط حيض را نداشته باشد و بکارت و زخم هم نباشد، استحاضه است.

ج. اگر آلوده به خون نشده باشد پاک است.

ج. ١) اگر در ٣ روز به طور مستمر نباشد، هر چند در ايام عادت، استحاضه است.

٢) در بيشتر از ٣ روز اگر ساير شرايط حيض را دارد حيض است و اگر ندارد استحاضه است

ج. يکى از هفت چيزى که وضو را باطل مى‌کند، استحاضه زنان است.

ج. تحفظ از خروج خون براى نماز است نه روزه، شرط صحت روزه همان غسل به نحو مذکور در رساله است.

ج. آزمايش قبل از وقت نماز کافى نيست؛ مگر اين که بداند حالتش تغيير نمى‌کند.

ج. بايد مقدارى پنبه يا چيزى شبيه آن را داخل کند و مقدارى صبر کند و خارج کند تا بداند استحاضه‌اش از کدام نوع است.

ج. اگر بعد از غسل و وضو خون قطع نشود يا احتمال آمدنش قبل از نماز باشد، زن مستحاضه بعد از غسل و وضو واجب است بلافاصله نماز را بخواند. ولى اگر مدتى پاک شود و بداند تا آخر وقت پاک مى‌ماند، مى‌تواند بين غسل و وضو و نماز فاصله بيندازد.

اگر مستحاضه متوسطه و کثيره براى نافله صبح غسل صحيح انجام داده، خواندن نافله را به تأخير مى‌اندازد تا به نماز صبح متصل شود.

ج. بر زن مستحاضه، بعد از غسل و وضو واجب است با داخل کردن پنبه يا نوار بهداشتى به داخل مهبل از خروج خون جلوگيرى کند؛ مگر در صورتى که مثلاً به خاطر دوشيزگى يا آلوده بودن پنبه براى او ضرر داشته باشد.