ما هر شب می‌میریم

شخصی نزد دخترش رفت تا دو سه شب پیش او بماند، همان‌جا سکته کرد، چقدر مرگ به انسان نزدیک است. ما هر وقت می‌خواهیم ذکر مرگ کنیم، خود را در فاصله صدوبیست سال از آن می‌بینیم و آنگاه آن را ذکر می‌کنیم. با آنکه خداوند سبحان می‌فرماید: «اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حينَ مَوْتِها وَ الَّتي‏ لَمْ تَمُتْ في‏ مَنامِها فَيُمْسِكُ الَّتي‏ قَضى‏ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَ يُرْسِلُ الْأُخْری؛ خداوند، جان‌ها را هنگام مرگشان می‌گیرد، و آنان را که نمرده‌اند در حال خواب می‌گیرد، پس خداوند جان‌هایی را که مرگ را بر آنها حتمی نموده نگاه می‌دارد، و بقیه را رها می‌کند».١ بنابراین، هر شب ما می‌میریم.

• ١. زمر: ۴۲.