«٩٢» مردار حیوانی که خون جهنده دارد، نجس است، چه خودش مرده باشد، یا به غیر دستوری که در شرع معین شده آن را کشته باشند. و ماهی چون خون جهنده ندارد، اگرچه در آب بمیرد پاک است.

«٩٣» چیزهایی از مردار مثل پشم، مو، کرک، استخوان و دندان که روح ندارند، پاک می‌باشند.

«٩۴» اگر از بدن انسان یا حیوانی که خون جهنده دارد، درحالی‌که زنده است گوشت یا چیز دیگری را که روح دارد جدا کنند، نجس است.

«٩۵» پوست‌های مختصر لب و جاهای دیگر بدن که موقع افتادنشان رسیده، اگرچه آنها را بِکَنند پاک است، ولی بنابر احتیاط واجب باید از پوستی که موقع افتادنش نرسیده و آن را کنده‌اند اجتناب نمایند.

«٩۶» تخم مرغی که از شکم مرغ مرده بیرون می‌آید، پاک است و بنابر احتیاط باید پوست روی آن سفت شده باشد، ولی ظاهر آن را باید آب کشید.

«٩٧» اگر برّه و بزغاله پیش از آنکه علف‌خوار شوند بمیرند، پنیر مایه‌ای که در شیردان آنها می‌باشد پاک است، ولی ظاهر آن را باید آب کشید.

«٩٨» دواجات مایع، عطر، روغن، واکس و صابونی که از کشورهای غیر اسلامی می‌آورند، اگر انسان یقین به نجاست آنها نداشته باشد پاک است.

«٩٩» گوشت و پیه و چرمی که در بازار مسلمانان فروخته می‌شود، پاک است و همچنین است اگر یکی از اینها در دست مسلمان باشد؛ ولی اگر بدانند آن مسلمان از کافر گرفته و رسیدگی نکرده که از حیوانی است که به دستور شرع کشته شده یا نه، نجس می‌باشد.

«١٠٠» خون انسان و هر حیوانی که خون جهنده دارد ـ یعنی حیوانی که اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن می‌کند ـ نجس است، پس خون حیوانی که مانند ماهی و پشه خون جهنده ندارد، پاک می‌باشد.

«١٠١» اگر حیوان حلال‌گوشت را به دستوری که در شرع معین شده بکشند و خون آن به مقدار معمول بیرون آید، خونی که در بدنش می‌ماند پاک است؛ ولی اگر به علت نفس کشیدن یا به‌واسطه اینکه سر حیوان در جای بلندی بوده خون به بدن حیوان برگردد، آن خون نجس است و همچنین چیزی که با آن خون ملاقات کند آن هم نجس است.

«١٠٢» از خونی که در تخم مرغ می‌باشد، بنابر احتیاط باید اجتناب کرد، ولی اگر خون در زرده باشد سفیده پاک است و اگر در سفیده باشد زرده پاک است.

«١٠٣» خونی که هنگام دوشیدن شیر دیده می‌شود نجس است و شیر را نجس می‌کند.

«١٠۴» خونی که از لای دندان‌ها می‌آید، اگر به‌واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بین برود پاک است.

«١٠۵» خونی که به‌واسطه کوبیده شدن، زیر ناخن یا زیر پوست می‌میرد، اگر طوری شود که دیگر به آن خون نگویند پاک است، و اگر به آن خون بگویند نجس است. و در صورتی که ناخن یا پوست سوراخ شود، اگر مشقت ندارد باید برای وضو و غسل، خون را بیرون آورند و اگرمشقت دارد باید اطراف آن را به‌طوری‌که نجاست زیاد نشود، بشویند و پارچه یا چیزی مثل پارچه بر آن بگذارند و رویش دستِ تر بکشند، همان طوری که وضو یا غسل جبیره‌ای می‌نمایند.

«١٠۶» اگر انسان نداند که زیر پوست، خون مرده یا گوشت به‌واسطه کوبیده شدن به آن حالت درآمده، پاک است.

«١٠٧» اگر موقع جوشیدن غذا ذره‌ای خون در آن بیفتد، تمام غذا و ظرف آن نجس می‌شود؛ و جوشیدن و حرارت و آتش، پاک‌کننده آن نیست.

«١٠٨» زردابه‌ای که درحال بهبودی زخم در اطراف آن پیدا می‌شود، اگر معلوم نباشد که با خون مخلوط است و به آن خون زرد نیز نگویند، پاک است؛ اما اگر قبلاً می‌دانستیم خون بوده، ولی حالا شک در خون بودن آن داشته باشیم، نجس است.

«١٠٩» سگ و خوکی که درخشکی زندگی می‌کنند، همه اجزاء، حتی مو، استخوان، پنجه، ناخن و رطوبت آنها، نجس است؛ ولی سگ و خوک دریایی پاک است.