ج. اگر در صحّت آن‌ها زياد شک مى‌کند اعتنا نکند، ولى اگر در اصل تحقّق آن‌ها شک مى‌کند، اگر چند مرتبه اعاده کند، سبب مى‌شود که از اين به بعد غفلت و فراموشى نيايد، و اين مورد از موارد وسواس نيست.

ج. جايز نيست و اضطرارى که به واسطه آن کشف عورت، اجازه داده شده است، فقط در ضرورت‌هايى است که انجام آن منحصر بر کشف عورت است.

ج. بله اگر استبراء از بول کرده باشد، پاک است.

ج. بهتر است متعدد باشند.

ج. استبراء درباره‌ى زنان نيست و سزاوار است که بعد از بول اندکى آرام گيرند و تنحنح نمايند و فرج خود را به طرف عرض، فشار دهند. و تمام رطوبت‌هاى مشتبهى که از آنان خارج مى‌شود، پاک است و نقض کننده طهارت نمى‌باشد.

ج. هر گاه با سنگ و کلوخ و مانند اين‌ها غايط را با شرايطى که در مسأله‌ى ٧۴ رساله ذکر شده، برطرف کنند، بنابر اظهر مخرج پاک مى‌شود و نمازخواندن مانعى ندارد و چنان چه چيزى هم به آن برسد، نجس نمى‌شود و ذره‌هاى کوچک و لزوجت محل، اشکال ندارد، مگر اين که آن مقدارى که معمولاً به وسيله سنگ و کهنه از بين مى‌رود، باقى بماند

ج. اگر پس از استبرا رطوبت مشتبه خارج شود، محکوم به طهارت است، واللّه‌ العالم.

ج. فشاردادن در تطهير با آب کثير، لازم نيست؛ اما دست کشيدن محل بول نقشى جز ازاله‌ى عين نجاست ندارد.

ج. مراد از عورت ـ در باب تخلى ـ در زن قُبُل و دبر او به تنهايى است و در مرد قُبُل و دُبُر و بيضتين او است و قسمت‌هاى ديگر عورت محسوب نمى‌شود، هر چند موهاى روييده شده‌ى اطراف آلت، بهتر است پوشانده شود، همان گونه که مستحب است از ناف تا ساق پوشيده شود؛ بلکه بهتر است هنگام تخلى در مکانى قرار گيرد که اصلاً کسى او را نبيند.