علت تأکید حضرت زهرا علیهاالسلام در این وصیت مهمّ خود به علی علیهالسلام که: «إِدْفِنی لَیلاً؛ مرا شبانه دفن کن»۱ و اینکه راضی نیستم کسانی که به من ظلم کردهاند در تشییع جنازهام حاضر شوند، و اگر توانایی عمل به آن را نداری، به زبیر وصیت کنم؛ زیرا او هم با من خویش است و هم توانایی آن را دارد؛ تمام اینها برای اعلام جدایی و نارضایتی از دستگاه حاکمه و طبلِ مخالفتی بود که صدای آن تا روز قیامت برای مسلمان و کافر ثابت و باقی است، و بیانگر آن است که چه ظلمهایی بر آن حضرت روا داشتند و دومی درِ خانه او را آتش زد، با اینکه به او گفتند: «إِنّ فیها فاطِمَةَ؛ فاطمه علیهاالسلام در خانه است. و او گفت: «وَ إِنْ؛ هر چند فاطمه در خانه باشد، آتش بزنید».۲