ج. اگر در سفر قصد ده روز ندارد، نمازش شکسته است؛ ولى کسى که براى کار يا تحصيل غالبا مسافرت مى‌کند و ده روز نمى‌ماند، نمازش تمام است حتّى اگر بيش از ده روز با ترديد بماند.

ج. نماز و روزه‌ى شما تمام است و قضاى روزه هم صحيح است.

ج. اگر ده روز در يک محلّ نمانده، حکم سفر اوّل را پيدا نمى‌کند.

ج. حکم کثير السّفر را دارند و نماز و روزه آن‌ها تمام است.

ج. اگر شغل جديد به گونه‌اى است که براى آن زياد سفر مى‌کند و ده روز در يک مکان نمى‌ماند، سفر براى شغل جديد در حکم سفر قبلى است.

ج. در هر دو مورد نماز و روزه آن‌ها در محل تحصيل و در بين راه تمام است.

ج. اگر بنا دارد همراه او برود، به حکم کثيرالسّفر است.

 ج. اگر فاصله‌اش تا شهر به حدّ مسافت شرعى (٨ فرسخ) است و هر هفته به آن جا مى‌رود، نماز در آن جا تمام است.

ج. اگر مسافرت مذکور، لازمه‌ى شغلى شما است نماز تمام و روزه صحيح است.

ج. اگر قصدش بر اين است که شغلش به همين نحو باشد، به حکم کثير السّفر و شغله السفر (کسى که شغلش سفر است مثل راننده)، مى‌باشد.