زهد مجلسی رحمه‌الله

سید نعمت‌الله جزایری رحمه‌الله می‌فرماید: در مجلس خصوصی با مرحوم مجلسی بودیم که لباس‌های فاخر ـ ظاهراً از خز ـ به‌تن داشت، فرمود: در را ببندید، به ایشان گفتم: أَلزهْدُ أَنْ تَمْلِک نَفْسَک، لا أَنْ تَمْلِکک نَفْسُک (زهد آن است که مالک نفس خویش باشی، نه اینکه نفس تو مالک تو باشد). مرحوم مجلسی جامه فاخر را کنار زد، و لباس پشمی و لباس عادی‌ای را که زیر آن پوشیده بود به من نشان داد و فرمود: این [جامه عادی] را برای نفس خودم پوشیده‌ام و این [لباس فاخر] را برای عظمت مقام.

کجا رفتند آنهایی که «یذَکرُکمُ اللهَ رُؤیتُهُ؛ دیدارشان شما را به یاد خدا می‌آورد»١ بودند؟!

• ١. کافی، ج۱، ص۳۹؛ مستدرک‌الوسائل، ج۱۲، ص۲۰۳؛ بحارالانوار، ج۱، ص۲۰۳؛ ج۱۴، ص۳۳۱؛ ج۶۷، ص۳۲۲؛ ج۷۱، ص۱۸۹؛ ج۷۴، ص۱۴۹؛ ارشادالقلوب، ج۱، ص۷۷؛ اعلام‌الدین، ص۲۷۲؛ تحف‌العقول، ص۴۴؛ شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌الحدید، ج۲۰، ص۳۲۵؛ عدةالداعی، ص۱۲۱؛ عوالی‌اللئالی، ج۴، ص۷۸؛ مصباح‌الشریعة، ص۲۰ و ۱۶۰.