فرار از فتوادادن

در بعضی از اجازات،١ استادِ مُجیز (اجازه‌دهنده) برای مُجاز (کسی که اجازه گرفته) نوشته است: «وَ احْذَرْ مِنَ الْفُتْیا، وَ فِرَّ مِنَ الْفُتْیا فِرارَک مِنَ الأَسَدِ. إِنَّما هِی دِمآءٌ وَ أَعْراضٌ تُسْتَباحُ، وَ أَمْلاکٌ وَ أَمْوالٌ تُغْصَبُ؛ از فتوادادن بپرهیز و مانند گریختن از شیر، از آن بگریز؛ زیرا با فتوادادن، خون‌ها و آبروها حلال و جایز (می‌شود)، و املاک و اموال، غصب و تصاحب می‌گردد».

• ١. با توجه به قرینه موجود در ادامه عبارت، مقصود از اجازه در اینجا، اجازه اجتهاد می‌باشد.