در حال بارگیری...
باید از آنچه می‌باید بگوییم، که نگفتیم، یا از آنچه باید نگوییم، گفتیم، و یا از اینکه در فلان مکان یا زمان می‌باید فلان کار را بکنیم و نکردیم، یا نکنیم و کردیم، استغفار کنیم؛ زیرا تلف مال نسبت به تلف نفوس اَهْوَن (آسان‌تر) و تلف نفوس نسبت به تلف دین اَهْوَن است. یک میلیارد، هزینه سه روز جنگ، آن هم از کیسه خود ملت شوخی نیست.
از هزار سال پیش ائمه ما از این‌گونه ابتلائات خبر داده‌اند و راه خلاص و نجات از آنها را هم برای ما بیان فرموده و نشان داده‌اند. فرموده‌اند فلان دعا، از جمله دعای فرج را بخوانید، و آن را از نشانه‌های مؤمن شمرده‌اند، و نیز فرموده‌اند که به‌طورکلی در همه ابتلائات و اختلافات، راه علی علیه‌السلام راه نجات است. چه کرده‌ایم که این‌گونه ابتلائات بر ما وارد می‌شود؟!
ابتلائات، مقدمه ضراعات و بندگی است. خداوند می‌فرماید: «فَلَوْلاَآ إِذْ جَآءَهُم بَأْسُنَا تَضَرعُواْ؛ ای‌کاش آن هنگام که گرفتاریی از سوی ما به آنان رومی‌آورد، به تضرع و زاری می‌پرداختند!».۱
