در حال بارگیری...
شب عیدی، آقا شیخ حسین یزدی رحمه‌الله در سامرا به منبر رفت، و درباره خلافت این آیه شریفه را تلاوت نمود:
«أَ فَمَنْ يَمْشي مُكِبًّا عَلى وَجْهِهِ أَهْدى أَمَّنْ يَمْشي سَوِيًّا عَلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ؛ پس آیا کسی که نگونسار راه می‌رود، ره‌یافته‌تر است یا کسی که استوار بر راه راست ره می‌سپارد؟!».١
و گفت: بیایید عمل اصحاب را نگاه کنیم و ببینیم عمل کدام‌یک با این آیه تطبیق می‌کند. شما می‌گویید این أَهدی است، و آنها می‌گویند آن أَهدی است. آیا عمل آن خلیفه که متعه را حرام اعلام کرد و راه ارتکاب منکرات و فساد را تا روز قیامت باز گذاشت و تا ظهور حضرت حجت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف مردم به توابع و نتایج و عواقب شوم آن آلوده هستند، أَهدی است؟!
