در حال بارگیری...
نهمین مجلس بزرگداشت عالم ربانی، آیت‌الله بهجت قدس‌سره با حضور بیت و جمعی از شاگردان و ارادتمندان معظم‌له، سه‌شنبه ١٧ بهمن در مدرسه علمیه حقانی در شهر مقدس قم برگزار شد. این مراسم، هرساله در سالروز قمری درگذشت این عارف وارسته، که مصادف با ایام شهادت حضرت صدیقه کبری علیهاالسلام است، برگزار می‌شود.
در ابتدای این مراسم، صلوات خاصۀ حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها قرائت شد. سپس حجت‌الاسلام والمسلمین رنجبر، از شاگردان حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره، به سخنرانی پرداخت؛ و روضه‌خوانی مداح اهل‌بیت علیهم‌السلام، حاج محمد خرم‌فر نیز پایان‌بخش این مجلس بود.
حجت‌الاسلام والمسلمین رنجبر در ابتدای سخنان خود، پس از قرائت دعای سلامتی حضرت ولی‌عصر عجل‌الله‌تعالی فرجه‌الشریف و تشکر از برگزارکنندگان این مراسم، فرمودند: سخن‌گفتن پیرامون شخصیت باعظمتی همچون آیت‌الله‌العظمی بهجت (ره) سهلِ ممتنع است. چراکه شاید در بین مشایخ شیعه و بزرگان از علما، کمتر کسی مثل ایشان یافت شود... و حقیقت وجودی او، کما هو حقه، شناخته‌شده نیست. اینکه تا کجا سیر کرده، و به کجا رسیده، و چه معارفی را درک می‌کرده، و چه می‌دیده و می‌شنیده، و قلب او به کجا متصل بود؟! آنهایی که [به چنین مراتب والای معنوی] راه یافته‌اند، سخن نمی‌گویند؛ و کسی هم که رسیده، خبر دارد. و کسی که هم نرسیده، چه ضرورتی دارد [که چنین مسائلی برای او گفته شود]؟! چراکه چنین مأموریت و دستوری نیامده است.
ایشان در ادامه سخنانشان، درباره نماز و اهمیت آن در سیره و بیانات حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره فرمودند: اولین چیزی که برای آن بزرگوار در سیر معنوی‌اش [به وجود آمد]، و آن را از دوران نوجوانی شهود کرد، و تا کهن‌سالی آن خاطره را یادآوری می‌کرد، مسئله نماز یکی از بزرگان فومن بود که در آنجا، اقامه جماعت می‌کرد؛ و ایشان پشت سر آن عالم بزرگوار، اقتدا می‌کرد و نماز می‌خواند. و پس از مهاجرت به کربلا نیز، در نماز مرحوم آیت‌الله‌العظمی نائینی اعلی‌الله‌مقامه‌الشریف شرکت می‌کرد؛ و پس از گذشت سال‌ها، از آن نماز نیز به‌عنوان نمازی عجیب یاد می‌کرد... ازدست‌دادن شخصیتی همچون حضرت آیت‌الله‌العظمی بهجت، نه‌فقط [به‌معنای] ازدست‌دادن یک فقیه بود، یا کسی که از عوالمی از غیب یا برزخ خبر می‌داد، [بلکه] ما نماز بسیار باعظمتی را از دست دادیم... و اگر هر طلبه‌ای می‌خواهد فایده‌مند باشد و حرکت واقعی ایجاد کند ـ در هر کجا که می‌خواهد تبلیغ کند ـ ابتدا باید درباره نماز کار کند... و منظور از [برگزاری] نماز، تعداد نمازگزاران نیست، که کم یا زیاد باشند ـ که البته توجه به آن، تا اندازه‌ای خوب است ـ بلکه منظور بنده، نمازی است که اصطلاحاً می‌گویند «اقامه» شده باشد. یعنی نمازی که والا باشد، و شیطان از آن در هراس باشد، و انسان در آن تربیت شود.
حجت‌الاسلام والمسلمین رنجبر در ادامه فرمودند: گاهی افرادی که به نماز ایشان می‌آمدند، حالشان منقلب می‌شد. یکی از بستگان ما، زمانی در تهران دانشجو بود. دوستانی داشت. می‌گفت آنها به من می‌گفتند: شما پنج‌شنبه و جمعه‌ها کجا می‌روی؟ می‌گفتم: می‌روم قم، زیارت، و نماز آیت‌الله بهجت (ره). گفتند ما هم این هفته می‌آییم. و این دوستان من، کسانی بودند که اگر می‌گفتی قرآن، اشکال می‌کردند! می‌گفتی پیغمبر، اشکال می‌کردند! (فضای دانشگاه‌ها طوری است که گاهی جوان‌ها را در مسیر مسمومی سوق می‌دهند که به همه چیز اشکال می‌کنند). [هفته بعد] آمدیم قم، و به نماز شب جمعه حضرت آیت‌الله بهجت رضوان‌الله‌تعالی‌علیه رفتیم. و همان کسی که سر تا پایش شک و سؤال و شبهه بود، وقتی نماز تمام شد، دیدم با اشک فراوان و حال منقلب و صدای لرزان گفت: فلانی، تمام سؤالات و شبهاتم حل شد! من ایمان پیدا کردم... گاهی افراد فکر می‌کنند که اگر ادای نماز ایشان را دربیاوریم و ظاهری را رعایت کنیم، و یا نمازمان اشک داشته باشد [به مقاماتی می‌رسیم]! خیر، آن حقیقت [نماز ایشان]، مسئله دیگری است. جان و نفْس باید رشد کرده باشد [تا به آن مقامات برسد].
ایشان به بیان خاطره‌ای از آیت‌الله بهجت پرداخته و فرمودند: روزی بنده به همراه ایشان از روضه‌ای برمی‌گشتیم... به جوی آبی رسیدیم. همین که خواستیم بیاییم این‌طرف، ایشان ایستادند و نگاهی به بنده کردند و جمله‌ای را فرمودند که من هرچه فکر می‌کنم، می‌بینم چقدر این جمله کلیدی است و چقدر ما در این مطلب گیر داریم. ایشان فرمودند: «هم دنیا را می‌خواهید و هم آخرت را؟ نمی‌شود!». من هم ... عرض کردم: آقا، [قرآن می‌فرماید:] «إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا؛ همانا انسان حریص و بی‌تاب آفریده شده است». ایشان لبخندی زدند و فرمودند: حرص هم حساب دارد!
در ادامه این مراسم معنوی، مداح اهل‌بیت علیهم‌السلام، حاج محمد خرم‌فر با نوای گرم خود به بیان مراثی و مصائب ام‌ابیها، حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها پرداخت.
مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت (قدس‌سره)
***
