ج. اگر بدون ريبه و قصد لذت باشد، در مورد غير زينت يا اصلاح جايز است؛ اگرچه احوط ترک آن است.

ج. از اين جهت مثل ديگران است و از غير اين جهت در مسأله‌ى ١٩۴۴ رساله توضيح داده شده است.

ج. اين حالت ظاهرا مرض به شمار مى‌آيد و او به اين معالجه محتاج و مضطرّ است و براى معالجه تا ممکن باشد، از محرّمات اختياريّه اجتناب کنند.

ج. زن بايد بدن و موى خود را از مرد نامحرم بپوشاند، اگرچه کمک به حرام نبوده و قصد لذتى نيز در بين نباشد؛ بلکه احتياط واجب آن است که از پسر غير بالغ که خوب و بد را مى‌فهمد نيز خود را بپوشاند.

ج. لباس شهرت عبارت است از لباسى که از جهت جنس يا رنگ يا نحوه برش و دوخت و مانند آن خلاف شأن و زىّ پوشنده لباس باشد و پوشيدن چنين لباس‌هايى حرام است. بنابراين پوشيدن چادر سفيد به اقتضاى محل پوشش و شخص پوشنده بايد ملاحظه شود.

ج. در اين رابطه، هر دو طرف وظيفه دارند و اگر طورى است که جلب نظر نمى‌کند، پوشاندن حجم واجب نيست به خلاف رنگ و شبح که واجب است پوشانده شود.

ج. اگر معرضيت براى مفسده دارد، جايز نيست.

ج. اگر خوف وقوع در حرام نباشد، اشکال ندارد.

ج. با معرضيّت فتنه، اشکال دارد.

ج. حرام است.